Ludność Norwegii

Norwegia jest krajem o szczególnym położeniu geograficznym, rozciągniętym od całkiem ciepłego klimatu, aż po samo koło podbiegunowe, gdzie trwają białe i polarne noce, a śnieg rzadko kiedy znika całkowicie z pola widzenia. Trudno też – pomimo ogromnej powierzchni kraju – oczekiwać równego rozłożenia zagęszczenia na całym terenie. Również liczba ludności jest ograniczona trudnymi do życia regionami, gdzie funkcjonują jedynie miejscowe plemiona przystosowane do surowego klimatu

Demografia

Ostatni spis ludności z 2009 roku wykazał, że liczba mieszkańców Norwegii przekroczyła 4,8 miliona. Powierzchnia kraju, to 385 tys. km2. Dla porównania w Polsce na powierzchni 322 tys. Km2 mieszka 38 mln. ludzi. Te liczby dobitnie wskazują, że Norwegia jest krajem o małym zaludnieniu. Nie oznacza to jednak, że nie ma tam skupisk ludzkich o dużej liczbie mieszkańców. Mała liczebność jest związana głównie z pustymi przestrzeniami na północy, gdzie nieraz na setkach kilometrów można nie trafić na ludzkie osiedle. Norwegia w 1665 roku liczyła zaledwie 440 tysięcy mieszkańców, w 1890 już dwa miliony, podczas wojny trzy, a w 1975 – cztery miliony. Obecnie wzrastająca liczba mieszkańców związana jest głównie z emigracją. Norwegia zajmuje jedno z czołowych miejsc w europejskich statystykach przyrostu naturalnego, a rodzi się tu przeciętnie 1,96 dziecka na kobietę.

Populacja

W ostatnich latach wydatnie wzrosła średnia długość życia Norwegów, osiągając nienotowany dotąd poziom. Dziewczynki urodzone w roku 2008 według statystyk przeżyją średnio niemal 83 lata, zaś chłopcy ponad 78 lat. Średni wiek populacji jest stosunkowo niskie, ale waha się też zależnie od regionów. W skali kraju jest to 39 lat. Aż ¼ populacji stanowią osoby w wieku produkcyjnym, a 13% to emeryci. Znaczącą cześć norweskiej populacji stanowią imigranci oraz ich dzieci urodzone w Norwegii. W roku 2008 9,7 procenta norweskiej populacji, a łączna liczba wynosiła 460.000 osób pochodzących z ponad 200 krajów. Najwięcej imigrantów mieszka w Oslo stanowiąc aż ¼ liczby mieszkańców.

Samowie

Europejczycy określają rdzenna ludność Norwegii jako Lapończyków. Niestety oni nie są zadowoleni z tego określenia i nazywają siebie Samami. Samowie mieszkają nie tylko na tych terenach, bo osady ich spotyka się w całej północnej Skandynawii. Jest to plemię przystosowane do życia w prymitywnych i surowych warunkach, ale na tyle barwne, że posiada własną, ciekawą kulturę. Większość życia Samów związana jest z reniferami. Te zwierzęta są zarówno przez nich hodowane, jak i odławiane w naturze. Są źródłem pożywienia, skór, z których szyje się odzież oraz wykonuje namioty, używa jako siły pociągowej. Samowie od lat żyją zgodnie z naturą. Mieszkają głównie w namiotach i torfowych domach. Samowie mieszkają obecnie na terenach rozciągających się od Jämtlands Län w Szwecji poprzez Norwegię Północną i Finlandię aż do Półwyspu Kola w Rosji. Łącznie jest ich około 100 000, a połowa żyje w Norwegii.

Kultura Samów

Samowie przez dziesięciolecia byli gnębieni i prześladowani, jednak potrafili przeciwstawić się naciskowi i dziś stanowią jeden z najsilniejszych ludów autochtonicznych na świecie. Nie tylko wytworzyli własną kulturę, ale również posiadają symbole narodowe, takie jak flaga i hymn, obchodzą dzień niepodległości i mają własny parlament. Stolica Samów jest Karasjok, osada Samów na skraju Finnmarksvidda. Mają tu swoją siedzibę liczne instytucje Samów, tutaj również rozwija się ich żywa kultura, a mieszka prawie 3000 mieszkańców.

 

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies