Lovetotravel.pl Przewodnik turystyczny |
Strona główna
|
Europa | Azja | Ameryka Południowa | Ameryka Północna | Australia | Afryka |
Rozwój norweskiego malarstwa nie odbiegał zbytnio od ogólnych europejskich nurtów i chociaż nie zapisało się w historii sztuki wiele nazwisk z tego kraju, to twórcy obrazów działali aktywnie, a kilku nawet zasłużyło się na polu światowej sztuki. Intensywniejszy rozkwit malarstwa norweskiego rozpoczął się w okresie romantyzmu, realizmu i w czasach bardziej współczesnych. Sztandarowa postacią był oczywiście światowej sławy Edvard Munch, twórca ponadczasowego obrazu postimpresjonistycznego „Krzyk”
Czekając na powrów - obraz autorstwa Hansa Dahla Romantycy Wiek XIX wyznacza początek nowej ery w sztuce malarskiej Norwegii. Na przełomie wieku niezwykle modne wśród wyższych warstw społecznych stały się portrety, toteż wielu norweskich portrecistów zarabiało na życie malując obrazy ludzi bogatych i wpływowych. Jacob Munch. Na czele następnego pokolenia malarzy portretów stał Matthias Stoltenberg. Norweski malarz, Johan Christian Dahl, który żył w tym środowisku, w końcu powrócił do ojczyzny, aby uchwycić na płótnie krajobrazy zachodniej Norwegii; jego obrazy od tego czasu uznawane są za wzorcowe dzieła definiujące wizerunek Norwegii. Prace Dahla nadały norweskiemu krajobrazowi formę artystyczną i po raz pierwszy umiejscowiły Norwegię w malarstwie. Po upadku Drezna jako ośrodka sztuki XIX-wiecznej jego rolę przejęło inne niemieckie miasto Düsseldorf. Dla Norwegii był to okres szczególny, ponieważ kultura i sztuka wyszła do społeczeństwa. Szczególnie popularnym twórcą tego okresu jest Adolph Tiedeman i Hans Gude, którzy razem stworzyli obraz uznawany nawet dzisiaj za symbol norweskości – Brudeferden i Hardanger (Podróż panny młodej do ślubu w Hardanger. Inni artyści tego okresu to pejzażyści August Cappelen i Lars Hertervig, Amaldus Nielsen, Olaf Isaachsen, Carls Sundt-Hansen. Przedstawiane pejzaże norweskie zawierały element chłopów, przedstawianych w ludowych strojach. Realiści Norweski realizm postawił na młodość i trwał zaledwie kilka lat. Najpierw było Monachium i tacy twórcy jak Hans Heyerdahl, Harriet Backer czy Erik Werenskiold. Potem był Paryż, mekka artystów i kolejne postaci: Christian Krogh i Fritz Thaulow. Wreszcie nastąpił powrót do kraju i stworzenie Wystawy Jesiennej w 1882 roku. Wystawa ta istnieje do dziś jako Narodowa Wystawa Sztuki. To był krok w stronę norweskiego społeczeństwa. W kraju tworzyły dwie grupy artystów. Jedną grupę, której przewodził Christian Krohg, cechował radykalizm, indywidualizm i internacjonalizm, natomiast druga grupa, na której czele stał Erik Werenskiold, była bardziej nacjonalistyczna i liberalna w sensie politycznym. Obok Werenskiolda tworzył Theodor Kittlesen, neonacjonalista, który, mimo iż był lepszym rysownikiem niż malarzem, wniósł znaczący wkład w nacjonalizm ilustrując wydanie powszechne Norweskich Opowiadań Ludowych. Krogh był prekursorem prawdopodobnie najbardziej znanego norweskiego artysty, Edvarda Muncha. Munch nigdy nie miał możliwości dogłębnego studiowania, toteż w Kroghu znalazł najbliższego ideału nauczyciela. Do malarzy współczesnych Munchowi należeli Arne Kavli i Thorvald Erichsenoraz kilka innych znanych postaci. Wiek XX Wiek dwudziesty zaczął się od naśladowców Muncha, takich jak znaczący malarz, Ludvig Karsten. Po nich przyszła inspiracja Matisse’m i tacy malarze, jak: Henrik Sørensen, który interpretował swojego mistrza w indywidualny sposób, a także Jean Heiberg. Istniały różnice między młodymi i starszymi uczniami Matisse’a co zaowocowało stworzeniem drugiej, konkurencyjnej wystawy „Pawilon czternastu”. Wiek XX to także abstrakcjonizm, który jako pierwszy uprawiał Thorvald Hellsen, wykształcając ozdobny i abstrakcyjny styl pod wpływem Fernanda Legéra. Z obrazowaniem surrealistycznym zapoznał norweskich twórców Vilhelm Bjerke-Petersen i od 1935 roku surrealiści stawali się coraz bardziej aktywni. Olav Strømme i Alexander Schultz. Dopiero w 1965 roku norwescy artyści rozluźnili swój związek z francuską tradycją. Zaczęły się też rozwijać techniki nowoczesne, jak pop-art czy futuryzm. Współcześni twórcy tego okresu to: Kjell Pahr-Iversen, Arne Malmedal, Karl Erik Harr, Odd Nerdrum
Norwegia - miasta
Norwegia - co warto wiedzieć
Malarze norwescy - dodaj komentarz:
|